De Januskop van de Human Resource

door | augustus 22, 2019

De zomervakantie is zo ongeveer voorbij, iedereen gaat weer aan het werk, we gaan weer netwerken en dan is het tijd om eens een knuppeltje in het hoenderhok van de Human Resource te gooien. Komt ie.

Soms spreek en zie ik op netwerkbijeenkomsten mensen, veelal snelle jongens en meisjes, die werkzaam zijn in de Human Resource. Dat is een duur en hip woord voor personeelszaken, maar oh nee, je moet dat echt niet zeggen want dan is de beer los. Nee, het is Human Resource. Ze zetten vacatures uit en nemen mensen aan. Maar vaker niet. Als het merendeel van de sollicitanten wordt afgewezen, nemen ze vaker niet dan wel mensen aan.

Je moet weten dat ik in het verleden heel wat frustraties heb ondergaan door Human Resource. Gekke vacatures met rare eisen. Idiote en onwaarschijnlijke gesprekken die over alles gingen maar niet over mij of de vacature. Afwijzingen op niet vermelde vacature-eisen. Afwijzingen op geslacht. Afwijzingen op leeftijd: ik was te oud. Letterlijk gezegd over de telefoon. List, leugen en bedrog tijdens een daaropvolgende zitting van het Commissie Gelijke Behandeling (CGB). Het uitpluizen van uitspraken van het CGB, niet om hun procedures te verbeteren maar om loopholes in de uitspraak te vinden en op dezelfde weg voort te gaan. Steeds maar weer die openingen zoeken, vinden en gebruiken om iemand uit te sluiten en een toekomst van zekerheid te ontzeggen. Zo heb ik dat ervaren. En ik denk dat ik niet de enige in Nederland ben.

De goede niet te na gesproken, die zullen er heus wel zijn. Maar als ik zo iemand hoor orakelen over hun werk, hun Human Resource, klinkt dat allemaal wel heel mooi en ethisch, maar in gedachten zie ik vooral iemand die

  • beslissingen vooral laat afhangen van de stand van de pet
  • dubieuze argumenten aanvoert om af te wijzen
  • vooral let op ras, afkomst, geslacht, en leeftijd
  • en de oren vooral laat hangen naar de wensen van de opdrachtgever of werkgever, ook als die wensen strafbaar zijn.

Kortom: ik zie iemand die in het dagelijkse leven niet vies is van minimaal twee of drie misdrijfjes per dag en daar ook helemaal geen problemen mee heeft.

Wat dat zijn het. Het is gewoon verboden. Maar het gebeurt elke dag. Massaal.

Het is eigenlijk de maffia

Volkomen ongecontroleerd laten zij mensen opdraven voor een vacature, waarna een stel onrechtmatige filters ertegenaan worden gezet, zodat de gewenste personen vanzelf komen bovendrijven. Oh, er worden wel wat extra ongewenste sollicitanten en excuus-Trusen uitgenodigd, maar dat is alleen om niet op voorhand van discriminatie te worden beschuldigd. Die worden er later wel uitgefilterd.

Controle

Dus mijn vraag is: waar blijft die overheidscontrole? Waar is die? Het is echt van de zotte dat een bedrijfsafdeling zo veel kan ingrijpen in het leven en de toekomst van anderen, en dat ongecontroleerd kan doen. Mensen worden op basis van de stand van de pet afgewezen, vaak op dubieuze gronden zoals leeftijd, geslacht, afkomst, … en de daders komen er nog mee weg ook.

Wat heb je aan een overheid, die na verkiezingen en coalitievorming de handen in de lucht gooit en zegt “weet je wat, zoek het even lekker zelf uit! Wij bemoeien ons er niet mee. Het is niet onze zaak en ons probleem.”

Fout. Het is wél een zaak van de overheid. Het is wél een probleem van de overheid. Het is zelfs de essentie van een overheid. Daar zijn verkiezingen voor, voor een overheid die voor ons zorgt. Een overheid die geen controle heeft op alle lagen van de maatschappij, die geen sturing geeft aan alle lagen van de maatschappij, is geen overheid. Dan zijn verkiezingen overbodig en zinloos. Dan blijft de kiezer thuis.

Commissie Gelijke Behandeling

Ja maar er zijn toch beroepsinstanties om je gelijk te halen? Ja, er was het eerder genoemde CGB en thans het College voor de Rechten van de Mens. Pfff.

Ik heb een aantal keren een zitting bij de Commissie Gelijke Behandeling gevoerd wegens discriminatie, en keer op keer kwam er een dure juridische afdeling in actie. Met list, leugen en bedrog werd de Commissie dan gemasseerd zodat/totdat de klacht niet gegrond werd verklaard, of de uitspraak “werd bestudeerd” om loopholes te vinden en daarmee op de oude voet verder te gaan. En een uitspraak was bindend. Er was geen beroepsmogelijkheid.

Overigens: een bedrijf met een grote juridische afdeling vind ik sindsdien verdacht: blijkbaar vindt het bedrijf op voorhand al dat hun product of handelswijze conflicten uitlokt zodat een leger legal eagles vereist is. Daar moet je dus geen zaken mee doen.

He had dus feitelijk geen zin om steeds een zaak te starten. Dus ik liet de CGB maar zitten want dat bleek zinloze energie- en tijdverspilling. Ik ging zelf bedrijven filteren en blacklisten. Ik mis de CGB ook niet na het opheffing per 1 oktober 2012. Er is nu een een College voor de Rechten van de Mens, maar daar heb ik bewust geen ervaring mee. Het lijkt mij namelijk een andere verpakking voor hetzelfde product.

Maar die controle: die moet er echt wel komen. En snel.

Wees aardig voor jezelf en een ander en deel dit!